W poniedziałek odbyły się bydgoskie obchody Dnia Samorządu Terytorialnego (państwowe miały miejsce pod koniec maja) z tej okazji warto podsumować co zmieniło się w ostatnich latach w funkcjonowaniu bydgoskiego samorządu, ale także mówić o tym co trzeba zmienić.
Oceniając dzisiejszą demokrację rzecz można śmiało, że do ideału jeszcze wiele nam brakuje i wiele pracy przed nami. Ciekawą refleksją na przyszłość może być wykład Jakuba Wygnańskiego, jaki przedstawił w czasie poniedziałkowych uroczystości. Odnosił się on głównie do odpowiedzialności za dobro wspólne, jaka powinna towarzyszyć zarówno tym będącym u władzy, jak obywatelom, którzy powinni brać współodpowiedzialność za przyszłość Polski i Bydgoszczy. Udział obywateli nie może jednak ograniczać się tylko do postawy roszczeniowej, ale musi być szeroką troską o dobro wspólne.
Do tego jednak co przedstawiał Jakub Wygnański jest nam póki co dość daleko, co tylko pokazuje jaka długa droga jeszcze przed nami.
Patrząc jednak na to sytuacje z przed 3 lat trzeba jasno powiedzieć, że zrobiliśmy duży krok do przodu. Władze miasta nie walczą już po przez sądy z obywatelami, którzy mają odmienne poglądy, jak to robił poprzedni prezydent Konstanty Dombrowicz. Nie stosuje się już słynnej zasady głosowania do skutku i wpływania na radnych po przez sms-y w okresie między sesyjnym. Na dodatek obywatele mogą zabierać głos w czasie obrad sesji Rady Miasta. W tej materii Bydgoszcz jest daleko do przodu przed sejmikiem wojewódzkim. We wtorek bydgoskie młodzieżówki uzgodniły, że na zasadzie nieformalnej komisji będą opiniowały propozycje uchwał Rady Miasta. Jeżeli to przedsięwzięcie się powiedzie będzie pionierskim rozwiązaniem w Polsce, a młodym da okazję do zdobycia bezcennego doświadczenia samorządowego. Jak to skomentował jeden z przedstawicieli młodzieżówek – kolejny krok do przodu.
Pisząc o demokracji lokalnej nie sposób jednak się nie odnieść do współpracy jaką prowadzi z byłym prezydentem Konstantym Dombrowiczem Uniwersytet Kazimierza Wielkiego. Były prezydent jest członkiem Rady Programowej Uniwersyteckiego Centrum Kultury i Mediów, które ma się zajmować między innymi dyskusją o nowoczesnym obliczu miasta, a także być ośrodkiem opiniotwórczym. Na tym jednak angaż Dombrowicza na UKW się nie kończy, bowiem wykładać ma on także studentom Public Relation zagadnienia związane z lobbingiem.
Dotychczasowa działalność Konstantego Dombrowicza powinna go w mojej opinii zdyskwalifikować z pracy na uniwersytecie. Bo jaki będzie to przykład dla studentów? Czy lobbing, który polega na głosowaniu danej uchwały, do skutku, aż radni w końcu pękną, albo dadzą się nieformalnie przekonać sms-ami (nie są to moje słowa, lecz byłego radnego Adama Fórmaniaka) to przykład lobbingu, który powinni naśladować słuchacze studiów? Czy osoba, która lekceważy polski wymiar sprawiedliwości i mimo nakazanych przeprosin przez nienawistny sąd, za kłamstwa wypowiedziane na antenie Radia Maryja, do dzisiaj nie przeprosiła prezydenta Rafała Bruskiego, to autorytet dla młodych ludzi?
Nie interesują mnie stosunki panujące na UKW, ale nie będzie nigdy zgody robienie z tego uniwersytetu przechowalni dla polityków, którzy powinni już dawno być potępieni. To wstyd dla Bydgoszczy i plucie w twarz bydgoszczanom, którzy za to, że walczyli o tradycyjną nazwę stadionu Zawiszy byli ganiani po sądach.
Trzeba zaznaczyć, że walka jaką prowadził były prezydent z kibicami Zawiszy, którzy uratowali ten klub przed likwidacją, dzięki czemu mogliśmy kilka dni temu świętować awans do Ekstraklasy, to była walka z tożsamością miasta. Tak samo, jak niszczeniem tradycji miasta, była zmiana przez poprzednich włodarzy nazwy stadionu. Ta postawa kibiców zasługuje na wyróżnienie, dlatego zwrócę się do Rady Miasta z prośbą o przyznanie środowisku kibiców Zawiszy najwyższego odznaczenia jakie może przyznać samorząd Bydgoszczy – Medalu Kazimierza Wielkiego.
