Koalicja PO – SLD w bydgoskim samorządzie stała się już historią. Nie zważając już na oficjalne przyczyny jej rozpadu, to na pewno koalicjanci mieli by duży problem w dogadaniu się co do przyszłości bydgoskich spółek komunalnych. Bruski podejmując walkę o wolny rynek z monopolistami, którzy są własnością publiczną, na pewno mógłby liczyć na pochwałę samego Janusza Korwin-Mikke, głoszącego najbardziej radykalnie liberalne poglądy w Polsce.
Za nim jednak szerzej rozwinę elementy łączące Korwina-Mikke z Bruskim, kilka zdań poświęcę prezydentowi Inowrocławia Ryszardowi Brejzie, który przeczy poglądom obu panów.
Od kilku miesięcy obserwujemy batalię prezydenta Inowrocławia, który chce zmiany zapisów w tzw. ustawie śmieciowej, która nakazuje samorządom przeprowadzanie przetargów na odbiór śmieci z gmin. W tym przetargu rywalizować muszą także spółki komunalne, które w całości są własnością gminy, czyli wspólnoty lokalnej. Brejza swoją batalie uzasadnia prosto – dbaniem o mienie gminne. Spółki komunalne przez wiele lat były bowiem rozwijane za miejskie pieniądze, a po przegranym przetargu stracą sens istnienia. Spółki komunalne to także miejsca pracy. Nic zatem dziwnego, że prezydenta Inowrocławia poparło wielu samorządowców z całej Polski.
Będąc na ostatnim spotkaniu prezydenta Rafała Bruskiego ze związkowcami, odniosłem wrażenie, że włodarzowi Bydgoszczy filozofia prezydenta Brejzy jest bardzo obca. Gdy dyskutowano o przyszłości MZK prezydent wielokrotnie podnosił argument walki z monopolem na rynku, co wpływa gorszą jakość usług dla mieszkańców. Z kolei gdy mowa była o KPEC-u Bruski dał do zrozumienia, że lepiej dla mieszkańców będzie jak ten monopolista na bydgoskim rynku, będzie w rękach prywatnych, a nie miejskich.
Niestety jak pokazuje historia III Rzeczypospolitej, liberalne eksperymenty nie przynosiły zbytnio nic dobrego. Majątek narodowy rozprzedany został za bezcen, a gospodarczo stajemy się powoli krajem kolonialnym.
